Ljiljana Maslo piše o počecima rada Mediacentra i pokretanju biblioteke u ratnom Sarajevu.

foto: Mediacentar Sarajevo/Arhiva

Tokom trideset godina, od 1995. do 2025. godine, u Mediacentru je radilo više od stotinu zaposlenih. Neki su radili par mjeseci ili godinu, a neki su ostali decenijama. Ljiljana Maslo je u Mediacentru radila više od dvadeset godina, bila je i jedna od prvih zaposlenih, a iz Mediacentra je 2018. otišla u zasluženu penziju. Povodom trideset godina Mediacentra, sjetila se početaka rada 1995.

Prozor u svijet

Piše: Ljiljana Maslo

Ratna 1995. u Sarajevu nije se mnogo razlikovala od prethodne tri godine. Grad se još granatirao, nedostatak vode, struje i hrane bila je „normalna“ pojava. U takvim nenormalnim uslovima dobiti poziv da radiš u Mediacentru bila je privilegija. U Mediacentar sam došla početkom maja 1995. Za početak, trebala sam voditi biblioteku, iako se nikada nisam bavila bibliotekarstvom. Prihvatila sam posao. U ratnim uslovima bilo je nevjerovatno i nestvarno provoditi sate sa knjigama, novinama, imati pristup računarima i internetu. Mediacentar, smješten u samom centru Sarajeva (zgrada „Svjetlosti“), polako je postajao oaza novinara, književnika, umjetnika i običnih građana „namjernika“. U prostorijama su se okupljali svi oni koji su željeli provesti neko vrijeme van ratnog ludila, loših i tužnih vijesti i bar nakratko biti djelićem obične svakodnevnice. Veoma skromna zbirka knjiga, pristizanje novinskih – čak zakašnjelih – izdanja, pristup internetu... bila je nestvarna „čarolija“ koju je pružao Mediacentar.

Grupa mladih studenata vičnih računarskim tehnikama bila je spremna pomagati korištenju računara svim zaposlenim u Mediacentru, kao i korisnicima usluga centra. Kratki kurs iz računara bio je upriličen u prostorijama centra, a prvi polaznici su bili, između ostalih, Abdulah Sidran i Marko Vešović... Šalama, vickastim primjedbama, nadahnutim opažanjima nije bilo kraja. Poznati bh. režiser Bato Čengić bio je toliko oduševljen mogućnošću online „surfanja“ da je izjavio da mu više ništa ne treba u životu, izuzev interneta.

Novinari „Oslobođenja“, „Slobodne Bosne“, „Dana“, „Ljiljana“... svakodnevno su koristili pristup informacijama dostupnim u ovim prostorijama. Mnogi poznati bh. književnici, režiseri, urednici provodili su sate tražeći informacije, pišući tekstove i šaljući svoje radove mailovima širom svijeta. Tu su se rađale ideje i provodile u djela. U tom ratnom vihoru Mediacentar je bio „prozor u svijet“. Tu je začeta arhiva bh. novina. To je bio uglavnom moj posao svih narednih godina provedenih u Mediacentru. Uz idejne tvorce Hrvoja Batinića i Boru Kontića te tehničku podršku Bojana Đukića, rodila se prva arhiva, koja je evoluirala u današnji infobiro.ba. Jedinstvena online baza bosanskohercegovačkih novina, uz sve finansijske i kadrovske poteškoće, održala se do danas zahvaljujući radu i entuzijazmu Dragana Golubovića, Bore Kontića i Mustafe Mustafića.

Ljiljin ispraćaj u penziju, tim Mediacentra Sarajevo, 2018. godina

___