Umjesto javnog interesa, program i sadržaji RTRS podređeni su jednom čovjeku i stranci.

Radiotelevizija Republike Srpske, kontinuirano i sistematski djeluje suprotno proklamovanim uređivačkim principima. Umjesto da kao javni servis bude temeljen na demokratskim načelima i najvišim profesionalnim standardima, kojem je interes građana iznad svega - na djelu je uređivačka politika u službi jednog naroda (srpskog), jednog svjetonazora (pravoslavnog), jedne stranke (Saveza nezavisnih socijaldemokrata), jednog vođe (predsjednika Republike Srpske i čelnika SNSD-a Milorada Dodika). Takvo uređivačko opredjeljenje dovelo je RTRS u sfere gebelsovske propagande.

Uz to je očito da je glavna opoziciona snaga u RS-u, Savez za promjene, saglasan s osnovnim pravcima velikosrpske politike. Opozicijska kritika uređivačke politike RTRS-a usmjerena je samo na favorizovanje Dodika i negativan odnos prema Savezu za promjene, njegovim članicama i liderima.

U okviru monitoringa uređivačke politike Radiotelevizije Republike Srpske, RTRS, analizirani su sadržaji Dnevnika 2 u periodu od 7. januara do 4. augusta 2016. godine, a istraženi su noseći ideologemi uređivačke politike RTRS-a, njen odnos prema predsjedniku Republike Srpske, Miloradu Dodiku i odnos političke opozicije prema programskim sadržajima RTRS-a.

Na osnovu monitoringa, analize i evaluacije 28 emisija Dnevnika 2, može se ocijeniti RTRS kao gebelsovski orijentisanu velikosrpsku, panpravoslavnu i rusofilsku informativnu kuću, koja je sasvim određena ličnošću i potrebama Milorada Dodika. Opozicija se ne buni zbog te orijentacije, već samo zbog toga što je nema koliko i Dodika i SNSD-a.

Dodik u Dnevniku RTRS

Propagandni aparat pod kontrolom Dodika – u kojem posebno značajnu ulogu ima RTRS - djeluje na liniji velikosrpskog jedinstva (ne buni se opozicija zbog toga). Svo vrijeme, bez obzira na to ko je na vlasti, a u posljednje vrijeme učestalo (otkako je premijer Aleksandar Vučić neupitni državni lider u Srbiji), Banja Luka usaglašava političko djelovanje sa Beogradom.

Jednako kako je Dodik dominirajuća politička ličnost posljednju deceniju u RS-u pa i BiH, takva mu je i pozicija u RTRS-u, time i u Dnevniku 2. Njegovo učešće u emisijama dobrano prelazi granice dobrog ukusa. Prisutan je i po pet puta u jednom Dnevniku 2. Kakva god aktivnost mu bila, Dodik zauzima udarni dio emisije. A i kada nije prisutan, njegova politička opredjeljenja su okosnica Dnevnika.  

Panpravoslavni afinitet

Pravoslavlje ima posebno mjestu i u Dnevniku 2. Tomu doprinosi i to što su institucije entitetskih vlasti, gradovi, pa i političke stranke, imaju svece za zaštinike (krsnu slavu). Dan RS-a slavi se 09. januara na blagdan Svetog Stefana. 

U vrijeme monitoringa istaknuto medijsko mjesto imao je patrijarh Srpske pravoslave crkve Irinej. Njegove besjede bile su sasma u suglasju s političkom strategijom Dodika, od tumačenja ratnih zbivanja do nazivanja RS državom. Svoje pristajanje uz vladajuću politiku iskazao je i episkop zahumsko-neretvanski Gligorije. Prisustvo sveštenika kod svih važnih političkih i drugih društvenih događaja i SPC generalno, ostavlja utisak da je pravoslavlje službena religija u RS-u. To prate i panpravoslavne poruke i posvećivanje pažnje pravoslavcima u svijetu, posebno u Rusiji, pa čak i u ruskoj vojnoj bazi u Siriji.

O pravoslavizaciji RS-a i TVRS-a govori i vremenski tretman vjerskih praznika drugih religija. Pravoslavnom Božiću dato je 25 minuta i 43 sekunde, Vaskrsu 15 minuta i 42 sekunde, katoličkom Uskrsu 2 minute i 45 sekundi, a ramazanskom Bajramu 1 minut i 22 sekunde.

Kompletan izvještaj o monitoringu informativnih emisija Radiotelevizije Republike Srpske, u izdanju Fondacije Centar za javno pravo, pročitajte ovdje.